Allahuekber Dağı
Bir sis çöker tepeden, eteðe doðru,
Bir mistik havadýr, aldýðýn nefes
Görünmez daðlarýn ucu, doruðu,
Gölgeler hisseder, ses duyarsýn ses...
Sisler arasýnda, gezen gölgeler
Konuþur, koþuþur, dolaþýr olur
Dikkat kesilir de bakarsan eðer,
Birazdan gözlerin, alýþýr olur...
Ses duyduðun yöne, gidecek olsan
O sesler kesilir, gölgeler yiter...
Ýrkilir, tiksinir, korkarsýn o an,
Hissiyatýn seni, boþluða iter...
Sonra Enzübillah Besmele çekip,
O alem sýrrýna, þahit olursun...
Görüp yaþadýðýn, aný týpa týp
Aklýndan silmezken, silinir korkun..
Binlerce yiðitten, onca askerden
Fikrinde yer eden, garip sýr kalýr...
Uhrevi bir alem, Allahekber’den
Ýnerken, içinde bin tesir kalýr...
Þehitler orada böyle görünür;
Böyle iþitilir, böyle yaþarlar...
Bu vatan koynunda, böylesine hür,
Böylesine özgür, bar oynarlar; bar...
Hemþehri olmuþtur; bu daðlar artýk
Bütün Türk eline, Türk ulusuna,
Aðlayýp bir zaman yaþlar akýttýk,
Minnet duyduk, yüce Türk ordusuna
Bu daðýn baðrýnda kalmýþ, Mehmetler
Ölüm için emir almýþtý; o gün,
Demeyin onlara, ölmüþ Mehmetler,
Þehitlik sýrrýdýr, orda gördüðün....
Þehidi olmayan daðý kim tanýr?
Þehidi olanýn, adý ezberdir...
Þehitsiz daðlara, bakan utanýr;
Þehitli daðlar ki, Allahekberdir...
Allahekber Daðý, zirvende Senan,
Allahekber Daðý, dinelsin sisin...
Allahekber Daðý, düþman korkutan,
Sen ki, Türk yurdunun niþânesisin...
Gürsoy Solmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.