Ayna gibi saf temiz, olmalý her birimiz
Kendimizi ilk önce, düzeltmeliyiz elbet.
Ölü gibi dosdoðru, bulunmalý dirimiz
Haklý kimse ilk onu, gözetmeliyiz elbet.
Ve en baþta ehlimiz mesuliyet sahamýz
Ona harcamak elzem, þayet varsa pahamýz
Daha sonra baþkaya yol vermeli asamýz
Ýnsaf ile düþünüp, söz etmeliyiz elbet.
Hüsnü-zan imandandýr, suizan yakýþýksýz
Ýyi niyet çok mühim; yol gidilmez ýþýksýz
Komþusuz, dostsuz olmaz, yemek yenmez kaþýksýz
Çevremizi hoþ tutup, haz etmeliyiz elbet.
Nefsaniyeti atýp, mülayim olmalýyýz
Danýþarak fikr-edip, doðruyu bulmalýyýz
Öðüt vermek çok kolay, biz zorda kalmalýyýz
Örnek ahvalimizi, arz etmeliyiz elbet.
Tekâmül ve arýnma her an devam etmeli
Edep, hayâ libasý üstümüzü örtmeli
Cömert olma þuuru daim bizi dürtmeli
Sevgiyi kendimize, farz etmeliyiz elbet.
Þeffaf, berrak ve duru, týpký bir ayna gibi
Boya, foya görmemiþ, aslý üz-re tabi-i
Sözü, sohbeti güzel, asla deðil asabi
Yaþantýmýzla nâsa, va’z etmeliyiz elbet…
Salih Yýldýz…09.12.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.