Bir kadýn vardý karanlýk sokaðýn diðer ucunda Karanlýða raðmen aðladýðý belliydi kadýnýn Gözyaþlarýyla beraber hüzünlerini saçýyordu etrafa Çekinmeden umarsýzca Yorgunluðu her halinden belliydi kadýnýn Baþý dizlerinin arasýnda Aðlýyordu... Üstünde eski bir hýrka Hýrkanýn altýnda bir ürkek çocuktu adeta Bir kadýn vardý orada Çocuk ruhunu yaðmura katmýþ Peþine çok feryat yakmýþBüyümüþte ne olmuþ?!!! Ýçi yanmýþ.... Söylemedi ama belliydi çok üzülmüþ Çok yara almýþ... .Biri vardý karanlýktaAdýnýn çocuk mu kadýn mý bilinmeyen muallakta Bir kadýn var orada sokaðýn öteki baþýndaKaranlýk bir kadýn......
Aðlayan bir kadýn....
Mustafa Hebip
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafahebip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.