HASRETLİK ATEŞİ
HASRETLÝK ATEÞÝ
Aramýza dalýyor serin bir rüzgâr
Griye boyanmýþ bütün renkleri
Kayboluyor güneþimin sýcaklýðý
Yaðmurdan sonra ki gökkuþaðý
Söküp atamýyorum maviliklerimi
Dalgalar üzgün gün boyanýyor siyaha
Misafirlerini özler soluksuz kalmýþ kýyýlar
Kumru gibi bakýþýrdý sevgililer
Kendisiyle konuþuyordu tüm dertliler
Dinlerdi tüm güzelliklerini paylaþýrdý
Bir sonbahar akþamýnda
Dalgalarýn sesi hala kulaðýmda
Kuþlar þakýr aðaç dallarýnda
Teþekkür ederim arkadaþlýðýnýza
Gün batýyor artýk bu güzel diyarda
Balýk tutma hevesiyle geçirdiðim günlere
Motor sesleriyle dolu balýkçý kahvesine
Çýtýr simit satan dedeye çaycýmýz Sinan’a
Elveda demiyorum artýk bu ayrýlýða
Bir süre yalnýzca uzak kalacaðým sizlerle
Yine ziyaretinize gelirim korkma
Bu sevda bende oldukça
Hep dertleþtiðim kýyýlarý özledikçe
Hasretlik ateþi düþtükçe yüreðime
Yalova’m soluðu alýrým ben yanýnda
Nihal 26.10.2010
Not: Ayrýlmayý düþündüðüm bir anda
Yazmýþtým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.