SONBAHARIM

Bazen ölmek istersin ya,
ardýna bakmadan býrakýp kaçmak.
Bazen bir þarký, bir yaðmur damlasýdýr sebep.
Damlaya karýþýp topraða akmak öylesine.
Yaþlý bir adam görürüm sokaklarda,
Yapa yalýnýz gezen.
Yýllarýn yorgunluðu belini bükmüþ.
Umutlarýnýn bitip hayatýnýn elinden kayýp gittiðini;
Son duraða geldiðini bilir ve düþünür yaþlý adam.
Geçen yýllarýn ardýndan öylece baka kalýr.
Öylesine güçsüz ve öylesine çaresizdir.
Çaresiz gözlerle bakýlýr sevdiklerinin ardýndan.
Halbuki o gözler kimlere aðlamýþ?
Ela rengini kimlere akýtmýþtýr?

Sonbahar gelince ben hep böyle olurum.
Solmuþ kuru bir yapraða benzer ruhum.
Rüzgar neredeyse ben oradayým.
Bilmediðim meçhul diyarlar dayým.
Sýðýnacak liman gibi görürüm bazen bir kalbi.
Bana ait olmadýðýný bilerek yanaþýrým bir limana.
Demir attýðým her limaný kanatýrým bilirim.
Demir atmak yasaktýr bana,
Kaçmalýyým ardýna bakmadan uzaklara.
Uçsuz bucaksýz enginlerdir benim yarim.
Ama anlamaz ki kalbim.
Bir martýnýn kanadýnda gitmiþtir çoktan,
Yasak diyarlara.
Bir karayel’in insafýna kalmýþ hayallerim.

Bazen bitirmek gerekir ya,
Pamuk ipliðini koparmak ister gönül.
Kalemini kýrýp atmak düzenin.

Býraktým hayat beni izlesin.
Sarý yapraklarý üstüme yaðdýrsýn.
Elveda baharýn en güzel tonlarý;
Elveda en güzel aþkým.
Sonbaharým elveda.

Sosyal Medyada Paylaşın: