AYNI GÜNDEYİM !

Bir gecenin karanlýðýnda beklerken
Kendimi bile bulamýyorum sanki.
Hava soðuk ,bir o kadar da yorgun benim gibi
Gün batalý çok olmuþ...

Etraf, sessiz ve sakin
Zaman, yine akýp gidiyor...
Bir ben kalmýþým kaldýðým yerde.
Karanlýkla beraber sessizlikte artýyor çevremde.

Herkes uykusuna çoktan dalmýþ
Bense hala ayný yerdeyim.
Ve sadece bekliyorum.
Gün doðmaya baþlýyor...
Güneþ ,utangaç bir yüz gibi kýzarýyor
Yönünü bize dönmüþ sanki , ama oda gidÝyor bir yana.

Her þey yalanken doðruyu bulmak kimin haddine!
Ýþte gün doðdu tamamen ,kuþlarda ötüþüyor.
Ýnsanlar kalktý ve bir günü geride býraktý.
Bense hala ayný gündeyim...

Etraf aydýnlýk , ama karanlýk !
Þimdi ,Anlamýyorum ya þu hayatý
Anladýðým gün burda olsam neye yarar gayrý.
Ben ,hala oturmuþ bekliyorum yinede
Belki olurda gözlerimi kapatýrým diye...

03.11.2010
BETÜL KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: