Þimdi ,oturmuþ yýllarýn geçmiþime açýlmýþ penceresinden bakýyorum. Bakýyorum ki ,yaþanmamýþ yaþamlarým... Ya da yaþanmamasý gereken yanlýþlarým var mý diye.
Belki de bir parça umut ve mutluluk arýyorum geçmiþimde... Sessizce izliyorum geçmiþi. Bazen gülüyorum filmime Bazense aðlýyorum halime.
Tek bildiðim, bu filmin sonlanmadýðý hala Ve ben de sonumu merak ediyorum. Týpký her filmde olduðu gibi ; Baþlangýçlar çok acý olsa bile Masallar mutlu sonla biter diye düþünüyorum.
Ne garip deði mi ? Kendi hayatýmýzý kendimiz için yaþýyoruz . Belki de bize verilen oyunun metnini koþulsuzca yerine getiriyoruz. Ama vakti zamaný gelmeden kendi sonumuzu kendimiz bile bilmiyoruz.
25.11.2010 Düzenleme :29.11. 2016 BETÜL KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
BETÜL KAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.