sen; Duygularýný tutsak etmiþ, Bencilliðinin harmanýnda savurmuþ, Sevdiðini sanan , Oysa sadece kendini inandýran Zavallý..sevdiceðim..!
Sevdiðini sanýrsýn; Oysa her seviyorum deyiþin, Ýhtiras ateþini serinleten, Ama kandýkça doymayan, Bir yudum su misalidir yüreðine serpilen.
Sen sevemezsin; Yüreðin özün koralevlerde yanmadýkça, Adýmý andýgýnda yüreðin burkulmadýkça Gözlerin sizleri dagýtýp parlamadýkça, Sesimi duymak adýna , Rüzgarlarýmla dost olamýyorsan Sen sevemezsin.
Sessiz ve soguk gecelerde, Uykusuz ve üþürken bedenin Hicran ateþi tenini yakmýyorsa, Gözlerin ve yüreðin aglamýyorsa, sen asla sevemezsin.
Senin için"ölürüm"demek, Sadece bir fantezin olmuþsa, Sen vazgeçilmezim,herþeyim deyip, Aþkýn için diyet ödemeye korkuyorsan Sen asla sevemezsin..
Bir kelebeðin asilliði, Bir pervanenin sadakati, Bir günlük ömrü için Bin çiçege mutluluk veren, Yanacagýný bile bile ateþin ýþýgýna vurulan Tüm bu deðerlerden yoksunsa yüreðin,, sen kimseyi sevemezsin.
Sen on kelimelik lugatla hayal kurarken, Ben tek hecelik umutla yaþýyorum..... Ve her gece hüzünle demlenip, Son saltanatýmýn sefasýný yaþýyorum.....
ÝNAN SEN KÝMSEYÝ SEVEMEZSÝN..
Sosyal Medyada Paylaşın:
suskunkalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.