İki Sevgili

Yalnýzlýða ilaçtýr baþka dudaktaki gülümseme
Yürekte küçük kývýlcýmlar tutuþturur
Aþkýndan nasýl vurur baþýný kýyýlara
Uzaklarýn kokusuna hasret
Mahzun, mahcup dalgalar
Ýþte öyle alevlenir damarlarda kan
Vurur baþýný duvarlarýna

Gözler
En derin yerinden bakar ruhunun
Zaman durmuþtur artýk
Ne saat umurundadýr ne takvim
Ýncecik bakar
Bahar gibi bakar
Çekinmez yüreðine yüreðine bakar
Mum olsa erir
Taþ olsa kýrýlýr
Kasýrga olsa meltemleþir
Unutulmayan gözler
Nedense her hasret gününde bir daha güzelleþir

Bir elmas kalem o aný çizer
Beyinde saliselere yapýþýk bir manzaradýr artýk
Unutur dünü, yarýný, bütün zamaný
Dilin ucuna gelip de bir türlü söylenmeyen sözler
Þafaðý boyar gönlünün ateþ rengiyle
Sarýyý çalýp güneþten

Sonra bir el uzanýr belki ele deðer
Ten kokusu yayýlýr baharlara
Ýki sevgili bir beden olur
Ruhlarý gibi
Güllere bulaþýr tebessümler
Mesafeler aþýlýr kýl inceliði bir zamanda
Çýlgýnca oynaþýr ayak izleri
Sevda kumlarýna adý yazýlýr gönüllerin
Ve gece biter

Ayrýlýk mevcut olsa ne olur
Uzaktayken de yaklaþýr adýmlar
Huzur denizinin rüzgârlarý teslim alýr bütün düþünceleri
Yanaklarýn pembeliðinde bakýþýrlar
Her yön lekesiz beyazdýr

Sýmsýcak yüreklerdeki atýþlar iri
Uzanan eller… Tutuþur

Ve gözlerinde birbirinin
Kaybolur iki sevgili.

Sosyal Medyada Paylaşın: