kar/a/dam

gün inmiþ
sulara...
bir adam
tersine yürümekte
geceyi..

elinde
yýllardan arta kalan
damlalar..
aðýz dolusu
anlatmada kendine
ekmeðini bölüp
sofrasýna
oturamadýðý
saklý zamanlarýný...

gün kararmýþ sularda
bir adam
elinde gece

bir dað gibi dimdik
yanýlgýlarýna
bir yýlan kadar kývrak
kaçýþlarýnda
þimdi.

gün
kaçmakta gecede
adam
kovalamada

ayýldý gecede
adam
sarhoþluðundan
gözlerini araladý
her yer geceydi
zerreden güneþe gece...

oturdu
bir þiir yazdý..
adýný koymadýðý
ölü bir kýrlangýç için...

yürüdü
gecenin içine...
içindeki tüm yollar çýkarken geceye
ölü kýrlangýcýný
býraktý yere...

06/12/2010
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: