Geveleyip duruyorum zihnimde. Bir boþluk ki; Ana rahmine düþtüðünde bile, Kendini öksüz hissettirecek kadar bir baþýna yaþamaktýr aþk.. Ve çocukluðum, Ýbadete kapalý bir cami avlusunda Kundaðýnýn aralanmasýný beklemekle geçiyor..
Faruk Köse
Sosyal Medyada Paylaşın:
el-a-lem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.