* Düşümdeki İstanbul *
Çýk Çamlýca’ya gör, gökkuþaðýndaki hazzý
bir de Boðaz’dan geçen gemileri seyret
ne zaman Galata’ya gitsem
en güzel yýllarýma misafir oluyorum
lal oluyor dilim, eriyor içimdeki kayalar
senarist Birol Iþýnla Taksim’de buluþuyoruz
Zeki Müren’ler Münir Nurettinlerden bahsediyoruz
anlarsýn, niçin Ýstanbul’da yaþadýðýný
ellerime uzanýr, dalgalarla bürünen zaman.
Haydar Paþa Gar’ýnda, duman tüter, tren çýðlýðý
imbat yelleri esiyor sanki, Kadýköy’de
üsküdar iskelesinde unuttuðun, saçlarý örgülü bir kýz;
yüzüne nakýþlanan Kýzkulesi
bakýþlarý Sarayburnu, usu, Kanlýca’da.
Hadi uyan
kýnalý’da unuttuðun afacan çocukluðunu yaþa
yeþilçam kokulu düþlerine çaðýr beni
bir kez daha saçlarýnda essin rüzgâr.
Ýstanbul en büyük kazançmýþ meðer
anladým ama, çok geç, yenildim yaðmurlara
bu yüzden, hep hüzünle bakýyorum, yorgun gölgeme.
Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
6.12.2010
Saat.15.37
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.