Şiirlerde İstanbul (2)

Bir gamzeydi,
Sevdam dediðim
Yanaklarýnda Ýstanbul.

Ýdamlýk bilmece,
Sisler için de yeditepe
Dudaklarýn mý Ýstanbul?

Nasýl ki bilmediysen?
Ve, anlamadýysan,
Deðerini sevgimin.

Ben öyle bildim...
Günahsýz, mahsun,
Deðerini Senin.

Geceler boyu uyurken,
Uyanmazken düþünden,
Bilemezdin, habersizdin,

Yine bu geliþimden.
Bense, bir sana...
Bir de Ýstanbul’a taktým.

Acýlara mahküm yüreðim,
Ýki çýðýlýk arasýnda kalýp,
Seni de Ýstanbul da býrakýp,

Alýp baþýmý gitmek var,
Ayaz gün batýmý yalnýzlýðým
Demir aldýðýnda dolunay.

Ama, gidemedim lânet olsun!
Bu þehir de Sen...
Sen de Ýstanbul var.
Sosyal Medyada Paylaşın:

Fedai Güven Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Giden Gitmiştir... Aşktan Öte İbâdet Bu Mu Vefâ Yandı Gönül Âhından Seni Sevdim Ben (4) Zil Çalıyor Eteklerin Seni Sevdim Ben (5) Seni Sevdim Ben(7) Buz Kesmiş Yüreğim Sana Hasret Semram