Rengini güneþten çalan bir çocuðun hikâyesidir…
I
Akdeniz mavisinde yýldýzlarýn dansýna gark olurken
Bir Mehtaplý gecede buldum kendimi;
Geceler- Mavi...
Ve,
Karacadað’a çöken
Akþamlardan yalnýzlýðý öðrendim
Turuncu yanaklý çocuklarý izledim
Bir sabahýn tan vaktinde;
Çocuklar…
Ben…
Yalnýzlýðým,
Yoksulluðum yama gibi dururken!
Oturup aðladýðým günler de oldu
II
Gene bir akþamdý…
Ay ve deniz renk takasýnda iken
Yýldýzlarýn dalgalarla öpüþtüðünü izledim,
Yakamozlandým!
Bir kentin titreyen gölünde…
En içten bir gülümsemeyi
Gök gözlü güzeli severken olmuþtu
Lakin karþýlýklý aþk olmadý
Uzaktan sevmekle kaldý;
Hepsi buydu.
III
Van gölün turuncu, morumsu bulutlarýn
Sýrrýna gömülürken
Dað yaðmurlarýn saðanaklarýna tutuldum
Ve cennet dedikleri bir yerde…
Ülkemde…
Ülkemde güzel þeyler olacaðýnýn ihtimalleri
Yaþamama neden kýlan tek umuttu.
Toprak nemli, ýslak ve bereketliydi de
Gözlerim de o kadar doluydu.
Aþktan söz açamam;
Ormanlarda bunca yangýnlar
Koltuklarda
Derebeyleri otururken!
IV
Haritalara yazýlmamýþ
Daðlara giden gölgeli yollarda
Pabuç eskitirken
Kayalarýn heybetli duruþlarýna tanýk oldum
Ýçimde eskitemediðim
Bir þeyler duruyor olmasý;
Sevdama, topraðýma içten baðlýlýðýmdandýr.
…
V
Çukurova:
Bereket ambarý, sevdalarýn pamuða yazýldýðý yer.
Irgat-iþçi yaþamlarýný yüreðimde
Bir dokumaya desen emdirir gibi iþleten
Koca yürek Yaþar Kemal’i anýmsýyorum
Bir Adana’nýn sýcak ve kavurgan
Çukurova’sýnda…
Ve ilk diþli canavarlarýn geliþiyle
Binlerce iþçinin “iþsizler Ordusu”na yazdýrýrken
Makineler cirit atýyordu
O bereketli
Emekle harýlan çukurova’da…
VI
Gün geldi ekmeksiz kaldým
Lakin hayalsiz deðildim
“Ben Anadoluyum” diyen bir topraðýn
Baðrýnda doðmuþ bir “beþer” olarak
Bitmemiþ hayallerimle göçüp
Gitmekten korkmuþumdur.
…
Turuncu yanaklý çocuklar…
Esmer topraklar,
Altýn sarýsý baþaklar
Ve ulu Çýnarlarýn
Boy verdiði coðrafyasýnda
Büyümüþ
Büyütülmüþ
Herkesin rengiyim
Ve sesinden
Can aldýðým
Her Türkü’ye benzerim…
Z.D.YAY/ “Ülke manzaralarý” adlý hikâyemin bir þiirinden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.