Çok olsa da amelin, azýcýk bil ve yok say;
Çünkü verilen nimet, kat be kat onu geçer.
Az olsa da günahýn çok bil onu çok! Çok say;
Kime karþý iþledin, düþün de kalma naçar.
Hiç yoktun yaratýldýn, iki karýþýk sudan,
Muntazam donatýldýn, toprak, hava, ýsýdan,
Ayrýca ruh üflendi, halk olundun dokudan;
Bir gülüþle yüzünde, en güzel güller açar.
Verilene þükreyle fakat þükrettim sayma,
Vereni çok zikreyle sakýn zikrettim sayma,
Anladým ve kavradým deyip Fikrettim sayma;
Kibri gurur edip de, azaba olma duçar.
Makamlarýn âlisi, aczi-yet makamýdýr,
Tevazu her kul için, meziyet makamýdýr,
Nefsin telkînâtlarý, eziyet makamýdýr;
Mütevazý her gönül, rýzayý hakka uçar.
Miraçta Habipine, Hak; geldin neyle demiþ;
“Günah çokluðu, amel yokluðu” ile demiþ!
Rabbimiz memnun olmuþ, isteðin dile demiþ;
Ve aldýðý izinle, ebedi rahmet saçar.
O rahmete ulaþmak, boyun bükmekle mümkün,
Issýz geceler gönül yaþý dökmekle mümkün,
Âhiret tarlasýna azýk ekmekle mümkün;
Cüz-i irade ile insanlar bunu seçer…
Salih Yýldýz…04.12.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.