EN ÇOK BEN SEVDİM

Kendimi sensiz kanadý kýrýk bir kuþ gibi çaresiz.
Derin bir kuyuya düþer gibi yalnýzlýk yüreðime,düþüyordu..
Orhan Veli’nin dediði gibi:
<<Yaþ otuzbeþ dante gibi ortasýndayýz ömrün>>
Gençlik avuçlarýmýzdan uçtu , uçacak.
Düþünmeye vakit yok .....
Hayat kýsaldý kýsalacak....
Sevgisi yüreðimden taþan , gözlerimden fýþkýran...
Çöle dönmüþ gönlümü yeþertiyor gülüþün.
Kar çiçeðinden güzel senin tabi halin.
Sanki gül bahçesinden bana uzanan elin.
Sen benim þu gönlümde sonsuz kalacak yarsýn.
Bir kuþ gibi süzülerek sensizliðe gidiyorum.
Gözlerime yazdým seni harf harf..
Bir nakýþ gibi yüreðime iþledim adýný
Avuçlarýma dökülen hasret gözyaþlarýna.
Tenime deðen her yaðmur damlasýndan.
Adýný içtim yudum yudum...
Düþen damlalar topraðý doyurdu, sevdamý besledi.
Havaya yazdý, her nefeste yaþadým yudum yudum.
Ýçtiðim yoluðun da boðazýma düðümlenen,
Suya yazdým seni...Yazdýmda sevdim.
Daðlardan esen rügarlarý avuçladým.
Saçlarýna deðmiþtir kokunu getirdi diye.
Yollarýný gözledim belki ansýzýn gelirde bulamazsýn diye.
Tren istasyonlarýný mekan tuttum .
Gittiðimiz çay bahçesinde , masada gül.....
Seni bekliyorum gelirsin diye....
Dedimya en çok ben sevdim seni....
03.07.2010 GÜLSEREN AKDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: