NOKTA KOYMAK
Herkesin bir oyuncaðý varmýþ
Benimkisi ben
Küçük ellerimi kullanýrým oynarken
Bazen kumdan kaleler yaparým
Kendimi hapsederim çýkamam
Bazen gözlere mutluluk veririm
Ama hiç çaldýðým olmadý
Yarým býraktýðým aþkým asla
Herkes gibi benim de kanayan yanlarým
Ve kanatanlarým var
Her hücremin ayrý bir izi vardýr
Her birinin ayrý bir hikayesi
En çok ta fedakarlýðým var
Özgürlük uðruna emeðimden bile vazgeçerim
Ellerimden de vazgeçecektim
Avuçlarým dolu olmasýydý eðer
Bir de öldürdüklerim var
Mesela hiç büyümeyen yanlarýmý
O çocuk yanýmý
Aþka inanan yanýmý
Aþk için her þeye deðer diyen aklýmý
Ölürken baktým kendime
Acýdým
Sonra uyudum
Uyandýðýmda yeni biri olarak
Uyanmayý hayal ettim
Unutmayý hayal ettim…
Uyandým
Elimi uzatacak hiçbir þeyimin kalmadýðýný anladým
Yalnýz ve sensizdim
Ýkimizin , bizim yalnýzýydým
Kimin
Hangi yürek acýsýnýn çýkarýmýydým
Ýçimi açsam benden kaç tane sen çýkardý acaba
Saydým
Bir dünya sen çýktýn
Topladým seni yan yana koyarak
Nokta kadar sevgi çýkmayýnca
Nokta koyup gidiyorum
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.