Sonunda söndürdün Beni
Her sahnesinde acýlý fon müziðiyle açýyoruz
Bu ne biçim oyundur ki
Tek bir yüzün binlerce maskesi olsun
Bu nasýl hayattýr ki
Hep ayný rolleri kesedursun
Ben kötü performanslar sergiliyorum
Kazandýklarýmý sana býrakarak kaybediyorum
Ben bakakalýrým her Geliþine
Bir tokat
Ve bir tokat daha benim de caným acýmýz mý sanýrsýn
Ve sen gene sahne alýrsýn
Þarký bitmeye yakýn sen ufukta görünürsün,
Ve hiç deðiþmemiþsin
Bir umut yerleþiyor kanýma
Yine alkýþlar duyulur yüreðimden
Ve bir darbe daha , yýkýlýp kalýyorum
Artýk pes ediyorum seni beklemekten.
Son bir nefes
Son bir çýrpýnýþla
Bir umutla geliyorum sana
Sana gelmek, umutsuz gidilecek yere varmaktan daha güzeldi
Güneþin bile üstüne yürürüm gölgemi geçmek için
Her gün güneþ doðar ama bir gün sen olmaz mý
Dünyam ben seninle baþ edemiyorum
Bu bana kanayan yaram oldun
Ama ben de sana boyun eðdim
Sen fedekarlýðý çaresizlik mecbriyet sandýn
Sen çabalarýmý elde etme isteði sandýn
Sana geliþlerimi gurursuzluk diye çöpe attýn
Umut etmeyenin cesareti de yoktur
Bugün dünden cesurum
Bak yine masamýn baþýndayým iþte
Elimde kalemim konuþtukça
Sana gelen beni yazýyorum
Bir selam beklerken
Kalkamam birdaha yerimden
Senin selamlarýn ölüm üstüne
Hani her þey üstüne geliyorya
Düþün, belki de sen ters yönde gidiyorsun
Sana gitme dedikçe içimde daha çok çoðalýrdýn
Bir mucizenin olmayana yakýn noktasýndaydým
Sen bir sihirle yine kaybolurdun
Yine yokluðunun acýsýyla bütünleþirim
Bekledim ama son ana kadar
Söylediklerinin arkasýnda durumusun diye
Gözlerim uzaklarda kaldý
Gelmedin...
Artýk dön demiyorum
Çok geç beni söndürdün sonunda
Artýk sende ateþini kalbimde yakamayacaksýn
Canýmýn kanayan yaný benliðim varlýðýnla sonlandý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.