Yokluðun acý veriyor..... Düþerimde senin hayalin, Bu kadar iyi olman, Kendini sevdirmenle.... Bana en büyük cezayý verdin, Caným yanýyor............... Her an, her dakika, Düþüncelerimdesin, Seninle varým sensiz olmuyor.... Elin elimde, dizim dizinde, Ilýk nefesin hissetmek, Gül kokunu duymak isterim. Kalbimdeki boþluðu doldurdun, Sebebsiz sýkýntýlara attýn, Küllenen ateþi alevlendirdin, En büyük cezayý verdin.... Sevgin, yokluðun benim için, Izdýrabýn baþlangýcý oldu. Her geçen gün artarak, Katlanarak büyüyor, verdiðin acý, Vuslata erdiðimde dinecek, Yokluðunun acýsý.........
Sebahattin Ýzmir Sosyal Medyada Paylaşın:
Sebahattin İZMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.