hüzün kokan saçlarýnýn ruzgarýnda kalan býr þehirdir istanbul
en acý tebessumleri taþýyorsa içinde mavisine saklýdýr aþklarý.
kalabalýk sokaklarýnda yürürken anladým kaldýrýmlarýndaki yalnýzlýðý
ne yaþlar ne sözler ne terkediþler býraktý ardýnda her ayak sesi....
aç karýnlarýn bedduasýyla uyanýr her sabah ufukta batan güneþ
saraylardan duyulur yoksullarýn yüreðinden çýkan iniltiler
þiþede istanbulu çeker balýkçý meyhanelerinde sarhoþlar
erir boðazýnda zaman kirli kadehlerde yavaþ yavaþ..
tarihin ihtiþamlý soluðuna tutunur martý çýðlýklarý
tutuþur düþler sararmýþ rüyalarýn avuçlarýnda
ne sýrlar düþer ký sözlerýme yorgun ve anlamsýz
dokunmak kalýr geriye kar vurgunu kanatlarýna...
hüzzam kokulu bestelerden dinledim istanbulun þarkýsýný
firuze anýlar býraktý gözlerimin gölgesine ateþ ve nardan
avuçlarýna býraktým umutlarýmý titrerken dudaklarýýn
kim silebýlýr güzelliðinin ardýndýndaki günahlarýný....
arif olgun yeþilyurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.