Seni tanýdýðým güne,
Seninle yaþadýðým günlere,
Senin için döktüðüm yaþlara,
Tuttuðum yaslara
Zehiri bal diye sunduðun taslara
Çektiðim tasalara
Hiç kahretmedim,
Hiç lanet etmedim
Ta ki o güne kadar.
Keþke sevmeseydim,
Gönül vermeseydim
Ah unutabilseydim demedim;
Sana hiç kahretmedim
Ta ki o güne kadar....
Ah o gün!
Zehirli bir yýlan olup
Ýçime çöken sözlerin...
Haksýzlýða uðramýþlýk
Yargýlanýp, dâra çekilmiþlik
"Dinime laf söyleyen bâri müslüman olsa"lýk
Halleri yaþatmamýþ olsaydýn;
Ýþte o zaman kahrettim
Sana da, sebeplerimin hepsine de
"Allah rahmet etmesin" dedim.
Merhameti bilmeyenlere,
Ýnsafý tanýmayanlara
"Allah da merhamet etmesin!"
Zehirli oklarý kendilerine dönsün" dedim.
Dedim de ne oldu?
Mutlu mu oldum,
Ýçimin yangýnýný mý söndürdüm?
Büyük yemindi bu!
Yeminimden dönemesem de
Yine de..
Bizi bunca zaman sonra
Bunca yaþanmýþlýktan sonra
Bunca çileden sonra
Buluþturan kadere,
Kullarýna böyle fýrsatlar veren
Allah’a þükürler olsun
Dedim, dedim de
Bu fýrsatý kullanýp helalleþmeyi baþaramayan
Kendini kurtaramayan sana da
Senin bu talihsizliðine de
Yine ben yandým.
Hem sana hem kendime!
Büyük aþk
Büyük imtehan!
Gönlünle imtehan!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.