Yaprağını Çiğ Bürümüş Kardelen

-Anneme-

-I-

Çantamý getirin, zil çalmak üzre
Nedense kimseler duymuyor beni.
Okula gittiðim aný bir kere
Kaçýrmazdý annem; peki o hani?

A, iþte dýþarda birileri var
Ne bu kalabalýk, ne bu gürültü?
Tüm köylü burada; genç ve ihtiyar
Tabuta sarýlý beyaz bir örtü...

Nedir bu kargaþa, ne bu velvele
Garip bir sözcükten bahsediyorlar;
Ölüm ne ki anne, deyiver hele
Neden senin için öldü diyorlar?

Daha körpeyim ya aklým ermiyor
Neden beyazlarla bezendin anne?
Nereye? Kimseler bir sýr vermiyor
Göçmen kuþlara mý özendin anne?

Anne kalk ayaða, býrak þakayý
Zaten zil de çaldý, öðretmen kýzar.
Giydir þu ördüðün en son hýrkayý
Mart ayý soðuktur, dýþarýsý kar...

Ne olur dinleyin, nereye böyle
Kýyamet mi koptu aceleniz ne!
Kalk anne, bari sen bir þeyler söyle
Ýnansýnlar artýk ölmediðine.

Düþün ki sen bizden gittiðin zaman
Üç balanýn yaþý çökertir daðý.
Sen ki evlatlarý için yaþayan
Bizden çok mu sevdin anne, topraðý?


-II-

Kanatsýz bir kuþtum sen öldüðünde
Avundum ninemin birkaç sözüyle.
Sensiz yaþadýðým her acý günde
Raksettim ölümün soðuk yüzüyle.

Tutamadým verdiðim sözü ama
Týkanmadý önü nasip yolunun.
Söküðüm büyüktü, tutmadý yama,
Oðlu çýkar belki doktor, oðlunun.

Þimdi mezarýnýn baþucundayým
Aðlayarak seni üzmeyeceðim.
Ne yorgunum artýk ne de hastayým,
Yalnýz ara sýra kanar yüreðim.

Bir kýzý çok sevdim anne, bir kýzý
Yüzü gözü sendin, el ayaðý sen.
Nasýl yakýþýrdý bilsen kýrmýzý
Sanki seni sensiz taþýyan gölgen...

Nuru gözlerinde iki yýldýzýn
Dokunmak istersin, gelmez ki ele.
Bir güzelliði var sanki ikizin
O da senin gibi gitti yad ele.

Hani, olmaz ama þimdi uyansan
Bakarak yüzüne, bakarak doysam.
Topraða oturup, taþa dayansan
Son bir kez dizine baþýmý koysam.

Yapraðýný çið bürümüþ kardelen!
Sitem mi edeyim yere ve göðe.
Bahar üstü, bak çürümüþ, kardelen
Ölüm mü yakýþtý o güzelliðe...

Ýsmail Uysal


Sosyal Medyada Paylaşın: