Maktul'e

yeni bir yaþam borcum var sana



gülümseyerek baþlamalýsýn
tam da bu güne olduðu gibi
kemanýn tellerinde dolaþan sen olmalýsýn
çýðlýk çýðlýða kanatmalýsýn her týnýyý
yay utanmalý geri dönmeli atýna
öyle salýnmalýsýn iþte yaþamýn salýnda



avuçlarým günebakan bu sabah
içinden düþürdüm tüm intiharlarý
sen rüzgara karýþabilesin diye
her zerre güneþin ödedim diyetini
süzül hadi kapat gözlerini



çocuklar düþlüyorum senin için
küçük elli yüreði bostan çocuklar
aidiyetsiz hýçkýrýklar bir de
ufuk çizgisine uzanan saçlarý
her telinde senden bir parça
kopmadan koparýlmadan
öyle yalýn ve yaþanmýþlýk sancýlý



güllerle konuþmayý öðrendin biliyorum
görüyorsun artýk hercai kuþlarýn seslerini
teyellemeden dikebiliyorken mutluluklarý
en güzelini yakýþtýracaksýn çarçabuk
aðýr aðýr yudumlarken ben yaþamý
hissedeceksin en güçlü týnýlarda varlýðýný



artýk
yumuþaklýðýnla yumul içime
içim seninle beslesin hürriyeti
seninle bestelesin geleceði


aldýðýn her nefeste unut zaman arsýzýný
mekanlarýn ötesinde yaþa aný
ve yalnýzca dokunabildiklerin kalsýn aný



yüreðim...



emanet bir kalemle yazýyorum sana
aslolan sensin yalnýzca bu mektupta
sakýn teslim olma


bana da...


uç gerçeðin kanatlarýyla
ulaþabildiðin duyumsamalarýn sonsuzluðuna...









otuzbiraðustosikibinon




Sosyal Medyada Paylaşın: