Vuslatýna meftundur yanarken tende yürek, Ayrýlýk fermanýný yazmýþ yine þehriyar, Zindanlardan ziyade bana bir sehpa gerek. Aðacý yâr, urganý yâr ve hatta celladý yâr…
Bilmem ki sükûtumla kuþlarý mý incittim. Neden gözleri nemli aðlamaklý bu diyar, Güzide bir baharý yalnýzlýða terk ettim. Çiçeði yâr, gülü yâr ve hatta baharý yâr…
Ýntizar süzülüyor yüreðimden bu gece. Yine düþtü aþkýma ayrýlýðýn þerhi yâr… Gönlümün defterinde ismin var iki hece. Yeter! kýrsýn kalemi bekletmesin þehriyar…
Ýncitmeden topraðý sessizce gitmeliyim. Unutmalý yüreðim bu hüzünlü þehri, yâr. Seni unutmak için yeminler etmeliyim. Kurutmalý yüreðim ömür denen nehri, yâr…
Yusuf MESCÝOÐLU 18.08.2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.