Ben, Altýgen yýldýzlarýn gölgesinde Hür dünyanýn gözbebeklerinde Kemikleri kýrýlan Ve her zaman vurulan Filistinli çocuðum. Zulmün göverdiði yer benim ülkemdir Onaysýz infazlara alýþtým. Her kurþun darbesine, Her kýrýlan kol sancýsýna Bir sapanlýk feryadýmý harcarým. /Kim iþite, kim duya…/ Her düþen can karanfil olur açar Rengi al, öfkesi al. Gebe yarýnlar doðum arifesinde, B e k l i y o r u m… Sancýlarýný, aldýðým her kurþun yarasýnda Hissediyorum. Susuyorum, dilsiz þeytan misali. Kime haykýrsam? ! Neden gökyüzü mavi deðil? ! Bayraðýmýn gölgesi düþmüyor üzerime Neden? ! Yarýnlara sabrým yok..! Gün bugündür, Gün bugün..! Ýþ olacaðýna deðil, Dediðime varmalý..! Yarýnlara sabrým yok..! … KANIM BÝRGÜN SENÝ BOÐAR ÝNSANLIK..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
eşiktekiadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.