Ben doðarken; Kuþlarýn kanadýný yakýyormuþ zemheri, Bu sebeptendir göçmen kuþlarýn semtime uðramayýþý, Öyle ya, ne bilsinler Kaderin kara rengini ben doðmadan alnýma sürdüðünü.
Yine de her bahar, Kýrlangýçlarý gözlerim, Bir parça mutluluk getirirler mi diye Göçtükleri diyarlardan. Halbuki, takýlýp kanatlarýna Göçtü Kaf Daðýnýn ardýna düþlerim.
Hayat yapýþ yapýþ bir aðý idi tabaðýmda, Ýsyanlarým birikiyor kursaðýmda, Þiirlerim hüzün doðuruyor her dizede, Her þiirde doðup, Ölüyorum son mýsraya varmadan.
Ýliklerime kadar mutsuzum, Kaçýrdým son treni, Haydarpaþa kül ve duman Ben yine yayan, Yol uzun davran bakalým, Adam…