Aşık Gölgeler

Bir gün, güneþli bir gündü
Kaldýrým kalabalýk
Hava sýcaktý
Gölgesi yalnýzlýk türkülerine dalmýþ
Yürüyen diðerleri gibi
Yüreði yanýk bir gençti
Belki de bugün
Türkülere son verecekti.
*
Belki duracaktý yüreðine akan yaþlar
Belki renk deðiþtirecekti
Hasret bitecekti belki.
*
Tam köþe baþýna gelmiþti
Karþýsýna çýktý ansýzýn
Elinde kitaplarý vardý
Gölgesi türküler söyleyen
Güzel kýzýn.
*
Çarpýþmadýlar sinemadaki gibi
Sadece bakýþtýlar
Gölgeleri el sýkýþtý
Artýk iki gölge birer aþýktý.
*
Tarifsiz cümleler geçti gözlerinden
Bahane aradýlar konuþmak için
Konuþamadýlar.
*
Ýstemeye istemeye
Uzaklaþtýlar.

Bir ses geri dön bak diyordu
Garipti
Bu sesi ikisi de
Ýþitiyordu.
*
Yürüyen baþlarýn arasýndan
Ayný anda dönüp baktý gözler
Gölgeler koþup sarýlmak istedi
Yabancýydý bedenler
Acabalar çýktý ortaya
Gölgelere dur dedi.
*
“Gülümsesem mi? ” diye
Tereddüt ederken dudaklar
Hep öncekini yedi saliseler
Ve
Ayýrdý araya giren
Kendi türkülerini söylerken
Türkülerden habersiz baþlar.
*
Bir âmâ kenarda þiir okuyordu
“Farklý yönlere yürüse de ayaklar
Emel hep ayný yerden bakan
Kýlýk deðiþtirir bazen, üþenmez
Ýnsan olur insanýn karþýsýna
Ömrünce belki bir kez çýkan”, diyord
Sosyal Medyada Paylaşın: