say ki sokak lambasýy(d)ým
annemdi deniz, kokusunu taþýrdý rüzgâr
karanlýk sokaktý babam;
mahinur
ve ben aydýnlatýrdým
kaç kez taþlandý buðulu duvarlarým
zaten kýsýktý ýþýltým
korkardý sarhoþ nidalarýndan
bir de ürkütürdü elektrik direkleri
karanlýða gömecek gibi
hep ayný çocuk tekmelerdi camdan dünyamý
sanki bilirmiþ gibi baþýmý eðdiðimi
nereden bilecekti, düþünce çatlak camlarým
sönünce sokaðýn kandili
babamýn yeniden
öleceðini
hâlbuki masumdu her çocuk
bilirdim oyun kadar mazereti vardý bir lambayý kýrmanýn
ve yine bilirdim kirliydi elleri iftiralarýn...
_asmin_
*mahinur: farsça ayýþýðý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Eflâtun önce, şimdi, sonra ve daima... siyah bir şemsiye tutuyor ellerimi sen yoksun baba Kim İnanırdı ki Aşka, Avuçlarımda *O* Kar Masalı Yanmasa Hala... hangi şiiri yazsam sana benziyor Lucien... kuşlar Lucien...kuşlar, gökyüzü şatoları ve melekler (z raporu) say ki söylemedim seni sevdiğimi... " zaten ben sana hiç yetişemedim ki..." iki adam...bir çocuk