'2012' DEN MEKTUP VAR

Bir hata yaptýk, tek bir hata.
Sene 2007,
Bundan 5 sene önceydi…
O zamanlar topraklarýmýzýn 7/2 si satýlmýþtý küffara.
Ses çýkarmadýk,
Göðü aþaðý indirmedik,
Sustuk.
Sadece sustuk, hemde bile bile.
Medeniyetlerle ittifak dediler,
Dinlerle diyalog dediler,
Uyuttular, anlamadýk.
5 tane TV kanalý ne derse bizim için doðru o oldu.
Okumadýk.
Okusak ta kondurmadýk,
En kutsalýmýza küfredenlere kýrmýzý halýlar serdik
Verdikçe verdik.
Onurdan, gururdan, ferasetten eser yoktu.
Anlayamadýk, çünkü sözde inançlýydýlar.
Ama 38 bin kilise evini onlar açmýþtý,
Yok, görmek istemedik.
Tevhitten fahri kâinat çýktý,
Yok. Görmek istemedik.
Dedik ki Olur mu?
Yapmaz onlar öyle þey.
Ama bal gibi de oluyordu.
Daha o zamandan Vatan peþkeþ çekiliyordu.
Sular bulandýrýlýyor,
Hak gizleniyor, batýl el üstünde tutuluyordu.
Okyanusun ötesinde gelen her söz,
Baþ tacý ediliyor,
Benim askerim söz söyledi mi;?
Yer yerinden oynuyordu.
Âlimler bir araya gelse,
Dese ki bu millet için þer dir.
Kýymeti yoktu, bir torba kömür kadar.
Vatan o hikâyedeki gibiydi
Hasan’ýn anasýydý kýsaca.
Millet diyen þoven,
Din diyen fundamantalist oluyordu.
Kimse kimseye güvenmiyor,
Komþusu açken tok yatmak hüner sayýlýyordu.
Bana dokunmayan yýlan bin yaþamýyor,
Beni sokmak için vakit bekliyordu.
Olan oldu.
Þimdi…
Bu göçün,
Bu gidiþin,
Bu ayrýlýþýn bu topraklardan,
Sebebi benim evlat,
Bilemedim, göremedim,
Yalvarýrým Affet!

Erkan ÇEVÝK/Temmuz ’2012’!




Sosyal Medyada Paylaşın: