SEN GİDİNCE....

sen gideli evimin adresi çýkmaz sokakalar oldu...
her sokaðýn baþýnda yüreðime saplanan oklar..
gittiðin yöne ýþýk tutuyordu..
ya kanayan kalbim ya kanayan kalbimden akan nehirler..
hangi yöne akacak...
sen gideli karanlýklarda kaldi sokagýmýz..
öyle amansýz bir sevdaki..
her gün toz bulut kar boran sensiz kalan bu þehir...

sen gidince sol yanýmdan vurdular, kýrdýlar kalemimi...
sevdiðim sen gidince yitik kaldý hesaplar..
borçlandým mutluluðu, mutluluk dilencilerinden...
boynu bükük bir serseri olmadým sevdiðim
meðer.. meðer ben sensiz yokmuþum..
sen benim her þeyimmiþsin...

saat umuda beþ var
karanlýga mahkum gece..
ve sen... ve sen...
bir güneþ misali doðuyorsun geceme
adýný yazdýgým yüreðim..
ve sesinle titreyen bedenim..
oy yürek yaram oy
ne çok özlemiþim seni...

henüz adýný koyamadýðýn...
bu kördüðüm sevda ecelim olur
beynimden ruhuma,
ruhumdan yüreðime,
akýp coþan sevgili,
her þarkýnýn içinden
yüreðime dokunan can...
canýmdan canýmý alýp gitme...
sakýn gitme yüreðimden ....

abý hayatým yüreðime düþen cemrem...
ben seni görmeden yüreðimle öyle büyük sevdim ki...
dili olsada yüreðimin içindeki seni haykýrsa...
seni haykýrsa kalbimin mýsralarý
sevdamý aþkýmý haykýrsam...
duyarmýsýn yar duyarmýsýn yüreðimin feryadýný...
sonsuzluða seninle akan ömrümün sesini...


kalbim_kördüðüm
RAÝF ÞEFKATOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: