Hep bir gün gidecek gibi yaþadýk. Yüreðimiz bir serçe ürkekliðinde tedirgin. Kuþlarda kaldý, dallarda kaldý sevdamýz. Biliyorsun, sýkýldýðýmýz zaman Þehrin beton soðukluðundan. Alýr baþýmýzý giderdik, uçsuz bucaksýz yaylalara. Sana dað menekþesi toplardým Ýþkenceden kalma ellerimin morluðunda Yorulunca, bir aðaç dibinde mola verir Güzel bir çay demlerdim, ispirto ocaðýmýzda Bir yandan çayýmýzý yudumlarken Anýlara pencere açar Usul usul anlatýrdým Eskiden kalma devrimci günlerimizi… Ýþte o günden kalma bir tedirginlik; Pýrpýr etmesi yüreðimin. Çünkü, biz aþký Hep bir gün gidecek gibi yaþadýk…
Doðan ORMANKIRAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
_Chieftain_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.