YOLUN AÇIK OLSUN!

Bende böyle yanmazdým ya,
Gözlerini görmeseydim.
Bende her gece özlemezdim ya uykuyu;
Seni, bu denli sevmeseydim.

Dudaklarýn baþkaydý be,
Ressamlarýn boyayamadýðý bir renkti...
Özlemdi! Hasretti; Boyun eðmekti
Geçen zamana...
Keþkeydi, belkiydi, aðlamak idi,
Sebepsizce...
Bende kalýp, büyüyen yarama.

Hergece ilhama susayýp,
Birþeyler yazmak istercesine;
Oturmaktý masa baþýna.
Gözden damlayan nice damlalarý müdafaa etmek istesen de
Herþeyi boþverip, selam etmekti gökteki Ay’a...

Heveslerin vardý senin, gitmek gibi...
Bu aþký niyetsizce bitirmek gibi.
Gitme diye diz çöktüm sana, dinlemedin ya beni,
Þimdi git haydi, yolun açýk olsun!

Sana yazdýðým bu son þiire,
Bebeðin gibi iyi bak, hayýrlý birisiyle evlen ve;
Bende eksik bulduðun mutluluðu, þimdi onda tat.
Ama önce, gitmeden yani
Cesaretin varsa, dokun. Dokun ki þu hecelere
Ýçin bayýlsýn... Ayaklarýn baðlansýn.
Senden isteðimdi ya hep;
Yanýmda kalasýn. Ama þimdi madem ki gidiyorsun;
Yapýlacak birþey yok, yolun açýk olsun!

Dönüp sakýn düþünme, þimdi bensiz, ve sevgiden yoksun
Bir adam var diye geride.
Ben de bulurum yolumu! Tuzum kurur...
Unuturum bütün geçmiþi,
Sana ve senlilerime dair her ne varsa
Çuvallayýp, boþaltýrým konteynýrlara...
ve senden geri, hiçbirþey kalmaz.
Ve iþte tam bu anda, öyle bir acý türer ki ruhumda;
Yýllar geçer de, o hala uslanmaz.,

MERT KAZOÐLU

30/10/2010 01.33

Sosyal Medyada Paylaşın: