GÖNÜL DARBESİ

Ne yaðmurlar yaðdý ardýndan,
Damým aktý… parçalandý yürek, oldu harap!
Baki kalamadýk iþte… yine yenildik bir hatayla
Ayrýlýða!
Elma yanaklarýn çürümez, bensiz uzak bir köþede;
Ýnþallah!

Yeþil bir hüznüm vardý ya, sana göstermediðim.
Ýþte o;
Sarardý artýk.
Malûm güzler tek katili, ama
Bense adýný bile öðrenemediðim büyük bir davadaki,
Tek suçsuz sanýk?

Tahliyem uzun sürermiþ, öyle dedi hâkim.
“-Ýyi ama!” dediðimle kaldým.
Sus der gibi bir tavýr vardý gözlerinde;
Týpký, senin bana elveda bile demeden çekip-gidiþindeki
O çaresi yitik eda gibi…

Aslýnda suçluydum.
Senin için yapýlasý sayýsýz gönül darbesi mevcuttu düþüncelerimde.
Ama bunu da dinleyemez ya tele-kulaklar;
Yani. Bu kadar mý insafsýz bu yargý denen infazcýlar !

Býyýk altýndan itiraz etsem,
Yýrtar mýyým ki üç-beþ sene?
Mahpus odalarýnda verilen yemeklerle, ve bir de sensizlik;
Eklendiðinde…
Doyar mý hiç karným?
Sen mutlusun, aman mutlu ol
Üzülme! Bir de izin verme ellerinin tutulmasýna;
Kollarýnýn sarýlmasýna, bensiz…
Ve þunu da çýkarma hiç olur mu o güzel aklýndan,
“-Eskidin” deyip de bir çöp gibi sokaða fýrlattýðýn sevgilin;
En koyu ve en zalim ateþlerde… Kaðýt-kalem gibi erimekte!

Kurþun dâhi döksen artýk,
Silinmez ruhumdaki uðursuzluklar!
Öyle lanetleþtim ki;
3-5 gardiyan elinde…
Sempatik bir çocuk gibiydim ya,
Saçlarým aðardý, ekþidi yüzüm.
Bu yazdýðým kaçýncý kelam bilmem.
Bilen varsa, söylemesin. Duymak istemem.
Çünkü gözyaþýmý ezdi hüznüm!
Acýma duygum çoktan toprak edildi;
Ve tabii ki … Küfürleþti her sözüm.

MERT KAZOÐLU..
Sosyal Medyada Paylaşın: