mertkazoglu
GÖNÜL DARBESİ
mertkazoglu

GÖNÜL DARBESİ


Ne yağmurlar yağdı ardından,
Damım aktı… parçalandı yürek, oldu harap!
Baki kalamadık işte… yine yenildik bir hatayla
Ayrılığa!
Elma yanakların çürümez, bensiz uzak bir köşede;
İnşallah!

Yeşil bir hüznüm vardı ya, sana göstermediğim.
İşte o;
Sarardı artık.
Malûm güzler tek katili, ama
Bense adını bile öğrenemediğim büyük bir davadaki,
Tek suçsuz sanık?

Tahliyem uzun sürermiş, öyle dedi hâkim.
“-İyi ama!” dediğimle kaldım.
Sus der gibi bir tavır vardı gözlerinde;
Tıpkı, senin bana elveda bile demeden çekip-gidişindeki
O çaresi yitik eda gibi…

Aslında suçluydum.
Senin için yapılası sayısız gönül darbesi mevcuttu düşüncelerimde.
Ama bunu da dinleyemez ya tele-kulaklar;
Yani. Bu kadar mı insafsız bu yargı denen infazcılar !

Bıyık altından itiraz etsem,
Yırtar mıyım ki üç-beş sene?
Mahpus odalarında verilen yemeklerle, ve bir de sensizlik;
Eklendiğinde…
Doyar mı hiç karnım?
Sen mutlusun, aman mutlu ol
Üzülme! Bir de izin verme ellerinin tutulmasına;
Kollarının sarılmasına, bensiz…
Ve şunu da çıkarma hiç olur mu o güzel aklından,
“-Eskidin” deyip de bir çöp gibi sokağa fırlattığın sevgilin;
En koyu ve en zalim ateşlerde… Kağıt-kalem gibi erimekte!

Kurşun dâhi döksen artık,
Silinmez ruhumdaki uğursuzluklar!
Öyle lanetleştim ki;
3-5 gardiyan elinde…
Sempatik bir çocuk gibiydim ya,
Saçlarım ağardı, ekşidi yüzüm.
Bu yazdığım kaçıncı kelam bilmem.
Bilen varsa, söylemesin. Duymak istemem.
Çünkü gözyaşımı ezdi hüznüm!
Acıma duygum çoktan toprak edildi;
Ve tabii ki … Küfürleşti her sözüm.

MERT KAZOĞLU..
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.