Bir rüzgar alýp gitse, utancýmý, arýmý
Gelip sarsa bir derviþ azgýn yaralarýmý
Kanayan yanlarým da açarken kýzýl güller
Kana banmýþ ötmüyor sesi kýsýk bülbüller
Her yaprakta ahým var savruldukça gözeden
Her akþam aðrýlarým çýkarken þirazeden
Daðýtýp topluyorum kendimi ellerimle
Artýk çetin yollara çýkmaz kimse benimle
Kendi sesime bile yabancýdýr kulaðým
Asýlma akþamlarý kopuyor gönül baðým
Oysa gözümde yoktur ne dilber ne dilara
Ateþ aldý yanýyor su serpsen goncalara
Kimseler koparmadan kýzýl güllerimizi
Kavuþmaz karanlýkta uzatsak elimizi
Boynu bükük karanfil düþerken bir kansýza
Neden bütün çiçekler açýyor imkansýza
Bakarsan acý zulüm, dokunsan düþer bir ah
Bu gece çok sancýlý doðar mý dersin sabah
Sakla avuçlarýnda gecelerin kirini
Bu sabahta ölmedim uzatsan ellerini
Kimse taksit düþünmez bu gönül borçlarýna
Güneþin dudaklarý deðer dal uçlarýna
Artýk hesap edemem zararýmý karýmý
Bu kez toplayamadým daðýlan yanlarýmý
Gecenin þom hayali berbat ederken günü
Bize reva görürler her akþam bir sürgünü
Bir ipucu verseydin söyle bugün ne yana
Bu nasýl yolculuk ki erilir yana yana
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.