TÜRK’ÜM BEN

Türk´üm ! Bu vatanýn öz evladýyým
Sevgiyi keþfeden, bulan Türk’üm ben
Yurduna þan verenlerin adýyým
Üç kýtada izi kalan Türk´üm ben

Fatih, Yavuz benim, Atatürk benim
Tarihe ün salmýþ bir kutlu genim
Yüzüm al rengidir, bayraktýr tenim
Cenk meydanlarýnda gülen Türk´üm ben

Toz kondurmam vatanýma, ilime
Geçit vermem, tutsaklýða, zulüme
Helal yerim, nasýr düþer elime
Sofrasý meydanda olan Türk’üm ben

Ýnsanlýk ülküsü yaþasýn diye,
Hiç boyun eðmedim, krala, beye.
Dünya denilen þu kocaman köye
Kutlu görev için gelen Türk’üm ben

Türkülerimizde mertlik okunur
Aþk tezgahýmýzda, sevgi dokunur
Hakk sözü cümlenin baþýna konur
Eðriyi, doðruyu bilen Türk’üm ben

OBALI, ekmeði dosta bölünce
Barýþ çiçek açar kendi halince
Yüce Yaradan’dan emir gelince
Gözünü kýrpmadan ölen Türk’üm ben











Sosyal Medyada Paylaşın: