Gözleri kapalýydý dünyaya fakat; dünyanýn gözleri ona açýk Þaibe yok ki,gördüðü rüyalar rüyasýnda bile suretinden güzel deðildi Dudaklarý... Dil lügatýyla anlatýlacak kadar basit deðildi,kelimeler önünde eðildi... Farkýnda deðildi ama; karlarýn üzerinde biten bir kýr çiçeðiydi. Belirsizliklerin içinde tek resim karesiyle, farký bile farklýydý,bariz belliydi... Bu suret...Bu yürek...Ve bu güzel parçalarýn bütünü; Gönül gözüyle bakana,derin sularda bir can yeleðiydi, Issýz adalardan alýp onu,karalara taþýyacak tek masum gemiydi, Ve o; Sadece yar eli deðildi Þefkate hasret gecelerde bir anne, Güvensiz günlerde bir baba, Tutunacak en güzel,en saðlam dal; bir dost eliydi... Aktýðýný bilmese de o; biri için aþk seliydi Belki de o; bunu bilmemeliydi...
Selim Akgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.