Hala Dünyada En Çok...
Bir kýrýk yelkovaný geriye sarýyorum ...
Onu birtek saatler getirir sanýyorum .
Herkes bir þiir vurur kendine .
Hani yazlýýr tüm dizeler sevgiliye.
Bense unuturum nankör bir kedi gibi .
Allahým ! Geri ver onu ; Sensin hepimizin sahibi .
Zannetme ki yazýlmýþ aþk için bunca dize ;
Bir rüya aleminden dökülür kalemime .
Sýzlatýr yüreðimi enkazý þu alemin .
Þimdi nasýl diner ki gözyaþlarý annemin ?
Kardeþlerim anlamaz neye aðladýklarýný .
Bilmezler daðlarýn bile aðýt yaktýklarýný ...
Son toprak atýlýnca yüreklerden taþtý yaþ ...
Ak bir mermer taþýna yazýlmýþ :"Recep Aktaþ"
O adam varya ; o benim babam idi .
O dünyada ençok sevdiðim adam idi .
Nasýl öldüðünü bile bilemiyorum henüz .
Belki ilerde birgün... Rüyada kavuþuruz...
Bir beyaz ýþýk yakýyor gözlerimi .
Tak-taklar koþuþuyor . O ne? Çekiç sesi mi ?
Doðruluyorum ; doðruluðu kadar yetimin ...
Aðlýyor ya peygamber :"Akibeti ümmetimin!"
Ýþte öyle bir yara içerimde sýzlayan .
Bana kaldý yetimlik ! Yok mu buna aðlayan ?
Telefonum çalýyor , arasýndan defterin .
Ekranda BABAM yazýyor ! Ben mi delirdim ?
Yoksa lütfu mu bu Kadir-i Zülcelalin ?!..
Açýyorum , aðlamamak için zor tutarak kendimi .
Ýhtimal bayýlýrým ; babamýn sesi geldimi ...
Ýþte konuþuyor babam tok , keskin sesiyle .
Tutuluyor dilim , sanki eþ ölü nefesiyle ...
O zaman anlýyorum ki ; Babam hala hayatta !
Bir rüyada gömülmüþ ; duruyormuþ ayakta!
Allahým ! Rüyasý böyle ise , Sen koru gerçeðinden .
Kaçýþ yok biliyorum , Azrail pençesinden .
Lakin gösterme bana anne-baba mevtini .
Onlardan öne al bu garibin vaktini .
Babam hala yaþýyor , ben hala yaþýyorum .
Hala dünyada en çok , Babamý seviyorum .
01/1/2010
Cuma
17:21
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Ziya Aktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.