YAŞA(YA)MA(MA)K…

Yarýnlar için umut saçarým,
Nadasa býrakýlmasýn, kimse sürmesin,
Tarla benim, tohum benim, gün benim.

Güneþin yüreðinde, kaç kývýlcým saklanýr,
Umudum, onlardan birisi olmak.

Ýnsanlar ipek giysi giymesin artýk,
Týrtýl benim, koza benim, ip benim,
Tek arzum, son isteðim,
Kozalaktan uçan kelebek olmak.

Bir kýþ günü, uçuþur kar taneleri,
Kristalleri, ne birbirine eþ, ne de benzeri,
Ölüme yol alýyorlar ve beyaz ölüm,
Dileðim, onlara arkadaþ olmak.

Gagasýnda fide taþýr göçmen kuþlarý,
Kayýn ile çam ormana, söðüt dere boyuna,
Ahlatýn yetiþtiði yer bozkýr ortasý,
Ahlatýn yanýna eksinler beni, dert ortaðý olayým.

Yarýnlar için umut taþýrým,
Sevgiden yana, sevdadan yana,
Elli küsur yaþýmda, bir kiþi sevdim
Dizi yýrtýk, cebi delik pantolonumun.

Gün sonrasý þiirlerim © (7)
ÝST. 29. 11. 10 / 02. 30


Sosyal Medyada Paylaşın: