Tanrým... Ne kadar zorlaþýyor hayatým. Nasýl kötü günler yaþýyorum, Bir sorsan ne olur, Taþýyabilirmiyim.. Altýndan kalkabilirmiyim. Vallahi dayanamýyorum, Bana lazým oldugunda, Kimseleri bulamýyorum yanýmda. Sevmekse sevdim, Emekse verdim. Ömrümü güzelliklere serdim. Bilmeni istiyorum, Artýk dayanamýyorum. Bana güç verde demiyorum, Al canýmý.... Al da daha fazla çirkinlikler, Ardý kesilmeyen dertler, Dinmiyen kavgalar Ýstemiyorum.... Demek ki kimseye bir þey verememiþim, Sana iyi kulluk edememiþim, Her þeyden herkesten, Bütün umutlarýmý kestim. Þimdi senden af diliyorum, Beni affet diyorum.... Ve... Bana göre olmayan bu dünyadan, Artýk gitmek istiyorum.....
SERGÜL KANDEMÝR 28.11.2010 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
sergül kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.