SUSMAK SESSİZLİĞİN ANA DİLİ

Güneþ ýþýklarýný çekiyor yavaþ yavaþ,
Sefer ediyor ötelere göðün dehlizlerine,
Bulutlar kararmýþ yaðmur yükünü döktü dökecek,
Ýnce bir sicim gibi yaðarak yokluyor gönlümü,
Hüzünlü bir akþam, karanlýk duygular, aðýyor yere,
Sebepsiz bir keder yaðmuru içimde sel olmuþ.
Kalbime býçak gibi saplanan hüznün oklarý,
Bedenim sanki ömrümün haritasý oylum oylum,
Düzlüðünde kederler saklý,yüksekleri korkunun elçisi.
Yaþamak bir ömür törpüsü.
Kederden haberin yoksa sevinci anlamazsýn,
Umudun yokluðunu tatmamýþsan ,iliklerine iþlememiþse,
Sevincin kýymetini, Umudun hazzýný bilemezsin,
Mavinin derinliklerinde yaþamamýþsan,
Denizi, göðü görmeyen ne anlar mavinin zevkinden.
Dönmek alýþkanlýk yapmýþsa,
Hayatýn küflü kabuklarýna sýðýnmaktýr,
Korkmaktýr çilelerden,
Yenilgiyi kabul ediþtir baþtan,
Sevinç acýnýn nefes almasý gibi,
Susmak yalnýzlýðýn anadili sanki,
Ýþte susuyorum bende, susuyorum iþte.


Sosyal Medyada Paylaşın: