Gecenin sessizliðinde yürürken Arnavut kaldýrýmlý sokaklarda Soðuk akþamlara inat meydan okur yüreðim bu yalnýzlýða Ümitler bitmiþ prangalar vurulmuþ olsa da hayata Olsun yarýnlar benim umutlar benim bana kalan yalan dünya Yorgun düþmüþ bedenim artýk geçmiþ yýllara Hani derler ya her doðan günde yeni bir umut ara Kim bilebilirdi kader yazmýþ yazýsýný sual olmaz asla Yaþamanýn adýný koymuþlar çekersin ya cefa ya da sefa
Sonbaharda dökülen çaresiz yapraklar misali Toprak kucaklar býkmadan savrulan benliðimi Akan hýrçýn nehirlerde kaybolan hayallerimi Arar bulurum bembeyaz kardan çýkan kardelen gibi
Kalabalýklar içinde kaybolmaktýr yalnýzlýk Elbet bir gün güler hayat geride kalýr ayrýlýk Bekler gözlerim yeni bir hayat ve mutluluk Göçmen kuþlar misali umuda yapýyorum bilinmeyen bir yolculuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Suskun çocuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.