MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
İP HESABI
muhacir bozkurt
İP HESABI
Bilir misin tasavvufta vardýr bir "ip" hikâyesi
Hikâyeyi bilen bilir, herkese vardýr pâyesi.
Uzatmadan söyleyeyim; döndüðünce garip dilim.
Merak eder bir gün aða: makberimde nedir halim ?
Ünler hemen kâhyasýný : "Tez bulun bir garibâný.
Verelim de üç beþ kuruþ; yatsýn kabre bir fecr âný.
Garip ama gerçek fakir beden beyin saðlam olsun.
Münker - Nekir sualine hep helâlden cevap bulsun."
Kâhya alýnca fermaný, kesildi dizde dermaný.
Nasýl bulsun böylesini, aklý savurdu harmaný.
Tanýdýðý adamlarý aklýndan geçirdi bir bir.
Bir hamalda karar kýldý zaten hazýrdý bir kabir.
Sonra koþtu da hamala derdini anlattý tek tek.
Hamal için iþ kârlýydý, ipi götürecekti tek.
Yatacaktý makberine, lâkin ipi ile birlik.
"Ýlk gecede bu âlemde nasýl olur imiþ dirlik?"
Zaten yaþar iken almýþ onun canýný fakirlik.
Ha bir eksik ha bir fazla... belki de bu son hakirlik.
Alacaktý aðasýndan yüklüce bir hamaliye.
Sermayesi ip deðil mi.. hesap sormaz ki maliye.
Hamal iþe çok sevindi; þöyle kasýlýp gerindi.
Zaten boyu uzun idi lâkin mezar pek derindi.
"Tamam!" dedi."Kâhya baba, sen bu iþi kusursuz bil.
Lâkin biraz ek olarak, bakkaldaki borcu da sil."
Kâhya ona dünden râzý, bu da hamalýn marâzý.
Girince dar makberine, nasýl çýkar duy avâzý.
Hamal koþtu hemen eve, helâline verdi haber.
"Bu gece ben misafirim,mekâným da dar bir makber."
Sardý merak hatununu:"Bu ne iþtir herif?" dedi.
"Ziyaretin böylesini biraz etsen tarif" dedi.
Ýkna etti hatununu "akçesi bol bir iþ" diye.
"Akþam eve gelir iken sana da var bir hediye."
Sevinerek döndü geri koyuldu iþe pek seri.
Omuzuna attý ipi boylayýverdi makberi.
Marabalar ile kâhya kaptýlar hep kürekleri.
Topraðýný savurdular burkulurken yürekleri.
Garip hamal kaldý darda ne bir ses var ne de gayda.
Issýz kabir pek karanlýk kuvvetinden de yok fayda.
Konulmuþtu bir tek hortum nefes aldý yudum yudum.
Dedi ben çok nöbet tuttum karanlýkta da uyudum.
Tesellisi yüreðine kâr etmiyor kabir çok dar.
Gelir þimdi Münker-Nekir eder âmâlden haberdâr.
Sardý merak yüreðini düþünceye dalmýþ idi .
Birden toprak sarsýlarak zerre zerre hep titredi.
Geldi melek sað yanýndan, dedi: "misafirimsin sen."
Solundaki lâfý alýp:"Söyle! Kimsin; necisin sen?"
Hamal döndü de þaþkýna ipini gösteriverdi.
"Bu,bu.."dedi titreyerek."Rýzkýmý Hakk bundan verdi.
Sýrtlardým da aðýr yükü,tuttururdum bir de türkü.
Benden kahýrlýsý yoktu, istemezdim þalý kürkü.
Helâlinden rýzkým arar ekmeðime tuz banardým.
Soðan kýrar helâlimle, fakirliðe pek yanardým."
"Uzun etme kýsadan kes!" dedi melek, kükreyerek.
"Ýpi nerden aldýn? Söyle!" sol böðrünü de dürterek.
Hamal buna pek bozuldu.."Yahu dur!" diyecek oldu.
Lâkin melek pek sabýrsýz, hamalda bet beniz soldu.
"Helâlinden kazandým ben. Bak, üstünde alýn terim.
Ýnandýrmak için senden birazcýk dikkat isterim.
Ben Yaratanýma kuldum, neye baksam onu buldum.
Dinlemedim kar ve tipi, ipimi eðnime aldým.
Rýzkým için hep yoruldum, karþýlýksýz yemedim aþ.
Çocuklarým ve helâlim, oldu bana gerçek yoldaþ.
Ýsterseniz onlara da soruverin birer birer.
Diyecekler hepsi bir, bir; - Bu hamal kul doðruyu der."
Sonunda sualler bitti... Lâkin, hamalý terletti.
Melekler kabri terk etti; hamal kul feryât etti.
"Çýkarýn beni buradan! sorgu sual pek zor imiþ!
Verin bana urganýmý helâl lokmam bir kor imiþ."
Aða paþa bahþiþ verir dünya için kâr ederler.
Haram – helâl bilmeyene makberi de dar ederler.
Çekti hortumun ucundan verdi üste iþareti.
Kâhya kaçtý korkusundan gösterdi tam beþareti.
Marabalar kazdý tekrar makberini hamal kulun.
Gördüler ki hesabý zor eðnindeki eski çulun.
Aðasýna ulaþtýrdý kâhya hemen haberini .
"Zebânîler hesap sordu; titrettiler makberini."
Dedi aða:" Tez getirin þu korkusuz hamal kulu.
Cevaplarý ezberleten yok mu bunun bir okulu?"
Hamal geldi gayet süzgün gittiði andan da üzgün.
Vallahi görmemiþ idi bundan daha yaþlý göz gün.
Vermiþti ip hesabýný ter damlasý sayesinde.
Yükselmiþti hem rütbesi ünlendi pîr pâyesinde.
Aða ister tezden cevap: "Nedir günah, nerde sevap?
Âmâlimin hangisinde cennetlere lâyýk esvâp?"
Hamal dedi:"Dur,hey aða! dolananlar çok ayaða.
Ben tek iple zor kurtuldum; sen dönersin bir çeraða."
(muhacir bozkurt)
Mustafa KÜTÜKCÜ
26.11.2010-Bayraklý/ÝZMÝR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhacir bozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
MÜBAREK ÜÇ AYLAR
ÜMÎT EDİN A DOSTLARIM -Cuma Duası-
ENGELLİ
MADENCİNİN VASİYETİ
GÖKKUŞAĞI GÖZLER
BAYRAĞIM
ESKİDENDİ O
SÖYLE SOFÎ
RIZIK VE AMEL
ÖĞRETTİM Mİ ÇOCUK SANA?