Bir Anne,
Evet bir Anne tanýdým,
Yüzünü görmeden,
Siyah gül gibi duran resmin’den tanýdým.
Sadece lirik sesinden tanýdým onu..
Rüzgarla gelen buðulu nefesinden tanýdým o güzel kadýný...
Hayalim’de canlandý an be an,
Evet bir Melek tanýdým,
Hayatýmýn son baharýnda onunla piþtim,
Onunla demlendim,
Sonra,yudum yudum onu içtim...
Doyasýya içime çektim,rüzgarla gelen ýlýk nefesini.
Onda gördüm aþký sevdayý.
Yüreðimde büyüdü an be an...
Bir Anne gördüm kutsal sema’da kanat çýrpan,
Yürek gördüm okyanus gibi engin mi engin.
Sýcacýk yüreðin de,
Ýki yavru kuþ,
Bazen hüzünlendi,
Kah gam selinde boðuldu,
Kah sevgi deniz’inde yüzdü onlarla,
Bazen göz yaþý döktü yapayalnýz,
Göz yaþýný silecek bir yareni yoktu yanýnda,
Memleket gibi büyüdü an be an...
Bir kadýn tanýdým uzaktan uzaða,
Yüreði Aðrý daðý kadar yüce,
Kelebek gibi narinmi narin,
Bazen boynu bükük,rüzgar yemiþ gül gibi,
Ama hep uyanýk yavru kuþlarý için...
Bir Anne tanýdým,Anadolu gibi yar,
Gönlünü,gönlümün sarayýna aldým,
Elleri ellerimde olmasa da...
Rüzgarla gelen kokusunu sevdim,
Nefesi nefesimde olmasa da,
Ben o güzeller güzeli kadýný çok sevdim...
* * * * * * *Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.