HASRET GÜLLERİ
Gözlerimde hayalin can bulunca bir anda
Bir ateþ düþüverdi bir þey yandý bu canda
Bahar bilmez gönlümün bu vefâsýz cihanda
Birden açýp içinde yandý hasret gülleri
Akþam oldu yollarda herkes çekti dengini
Hasret döndü tufana yýktý sabýr bendini
Yenemedim ömrümce þu gurbetin fendini
Yüreðimde hicrâna kandý hasret gülleri..
Karanlýk sardý yeri acý veriyor bana
Boyun büktüm yalvardým hasretle yana yana
Rabbim n’olur kaybolan umudumu ver bana
Beni böyle çaresiz sandý hasret gülleri
Bulmuþ idim bir baðda güllerin en hasýný
Kokladým doyamadým tatlý rayihasýný
Görüyorken ömrümün en güzel rüyasýný
Beni býrakýp giden candý hasret gülleri
Sazý kýrýk aþýðým periþandýr tellerim
Daðlarý duman tuttu yol vermiyor bellerim
Bütün güllerim soldu bomboþ kaldý ellerim
Gözyaþýma lokmayý bandý hasret gülleri
Kerem gibi yollarda Mecnun gibi çöllerde
Bir damla su aradým kurutulmuþ göllerde
Boþa sefa bekledim kýzýl yaban güllerde
Konaklayýp geçtiðim handý hasret gülleri
Unutulur sanmýþtým uzaklarda busesi
Gönlümü nâlan eden gülden yumuþak sesi
Dolaþýrken ölümün tende soðuk nefesi
Son gece yine seni andý hasret gülleri
(Mayýs-1984)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.