DOKUNMA KALSIN

Güneþ ýþýðýna muhtaç yýldýz misali,
Muhtacým, ýþýðýn dokunma kalsýn.
Anne kokusuna hasret bebek misali,
Alma gömleðini dokunma kalsýn.

Yeþil baþlý gövel ördek göle gidiyor,
Giden eller olsun, sen bana cansýn.
Caným ellerinde hayat buluyor
Býrak ellerimi elinde kalsýn.

Mecnun olacak yürek nerede bende
Ferhat olup daða çýkammý bende
Deli gönül her þeylerden geçerde,
Ýþ sana gelince çakýlýp kalsýn.

Zehir olsan þerbet gibi içerim.
Sýrat olsan þimþek gibi geçerim
Deve gibi uçurumdan aþarým
Bir tutam otumsun elleme kalsýn.

Hasret rüzgarlarý yaprak gibi savurur,
Abdal gönlüm, aptal gibi avunur
Ateþ yutmuþ gibi, içim kavrulur,
Kavuran sen isen dokunma kalsýn.

Denizlerde dalga dalga köpürem
Kýþýn ortasýnda çýrýlçýplak titrirem.
Dadaþ olmuþ þive þive gezirem
Býrak dillerini benimle kalsýn.

En büyük yürek sende var bence,
Yoksa nasýl alsýn beni içine
Buda yapýlýr mý ben gibi gence
Atma beni senden, dokunma kalsýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: