GURBET ELE GİTMEDEN GEL MANOLYAM

Bahar bitti meleþiyor kuzular
Meralar kurudu ot bitmiyor ki!
Ýçerim yanýyor gönlüm sýzýlar
Ýçimde özlemin hiç bitmiyor ki.

Gecede nefesin yetmiyor bana
Sýmsýký baðrýma saramaz oldum
Boynuna sarýlýp nedeyim sana?
Özledim diyorum çýk gel manolyam.

Avuçlarým hasret narin eline
Dünyayý deðiþmem saçýn teline
Bal misali! tatlý, tatlý diline
Özlemimi sürüp çýk gel manolyam.

En mutlu günümdür senin geliþin
Benim Güneþimdir senin gülüþün
Hasret ile bedenimi sarýþýn
Bekler oldum çabuk çýk gel manolyam.

Bilirim özlemle kara baðlarsýn
Seni üzdüm belki! Ona aðlarsýn
Sultan olsa neme, bende sen varsýn
Sensiz dünyam bomboþ çýk gel manolyam.

Aðýt yaktým daðlar ile taþlara
Kurban olum hilal gibi kaþlara
Kýyamam hiç gözündeki yaþlara
Bendeki beninle çýk gel manolyam.

Kýþ gelipde baca duman tütmeden
Sensiz yok olmadan naçiz bu beden
Hasret yüklü gurbet ele gitmeden
Özlem yüklü geç kalma gel manolyam.

Gözüm yumdum bir yol aldým ezele
Rastlamadým senden baþka güzele
Sahillerde dolaþalým el ele
Bir gece ansýzýn çýk gel manolyam.

Ýsmet kanýk

Sosyal Medyada Paylaşın: