MANOLYAM

Bir pazar sabahý sensiz bir yolda
Nazlý yar, marina görünmez oldu
Uzun bir yol gittim, baktým gondola
Sensiz çekilmiyor tez gel manolyam.

Köþe masa bomboþ seni bekliyor
Gözlerim boþlukta seni geziyor
Hani o kýz var ya! Þarký söylüyor
Yýldýzlar altýnda tez gel manolyam.

Bir an Nilgün Haným yanýma geldi
Nerde özlediðin Gülay ýn dedi
Bütün dostlar seni candan özledi
Yarýn ki bayrama yetiþ manolyam.

Dýþarýda bir masa oturdum ,tulda
Bir baktým sevgili Hicran da orda
Tülay çýka geldi bey i kolunda
Ben seni beklerim çýk gel manolyam.

Gondola da bomboþ kaldý ellerim
Lal mý oldu konuþmuyor dillerin?
Gül bahçende gel bak soldu güllerin
Bu bayram sabahý çýk gel manolyam.

Masan bon boþ seni arar gözlerim
Herkes eðleniyor bense özlerim
Kulaðýmdan hiç gitmiyor sözlerin
Çok özledim nolur çýk gel manolyam.

Gondola boþaldý ben yalnýz kaldým
Baþým avucumda hülyaya daldým
Özlemimi sana yellerle saldým
Seversen Mevla yý tez gel manolyam.

Hasretin gönlümde ince bir sýzý
Mevla’ya duamdýr; ayýrma bizi
Giderken göz yaþla, verdiðin sözü
Unutma, özlemle dön gel manolyam

Ben giderim gölge gelir peþime
Meleðimsin gece gel gir düþüme
Nefesim kesildi, naciz sesime
Kulak ver ne olur çýk gel manolyam.
Ýsmet Kanýk

Sosyal Medyada Paylaşın: