Halýký, kainatý tek amaçla yarattý. Kullar, Halýký ný tanýsýn bilsin diye. Dünyayý, nebatýyla hayvanýyla donattý. Sanat-i Ýlahi, tefekkür edilsin diye...
Kavram zýddýya tanýnýr, iyilik kötülük gibi, Dünyaya gelen yavru, günahsýz bir sabi. Reþit olduktan sonra yazar, kalem sahibi. Günahý sevabý öncesinde, tanýsýn diye...
Hayatýn ahiri var, buna ölüm diyoruz. Ölmeden ölümsüzlüðü, tatmayý diliyoruz. Dünyada gerçek huzuru, böylece arýyoruz. Mahþer günü hesabý, kolayca verelim diye...
Bir damla kokar sudur, bir insanýn menþei, Yoktan var eden Allah, diriltecek beþeri. Ahirette gerçek olur, Adem oðlu mahþeri. Ýyilikler kötülükler, Mizanda tartýlsýn diye...
Zalimin zulmüyle ölüp, hesaba çekilmese, Mazlum mazlum haliyle, topraða gömülürse. Nasýl adalet yerini bulur, hesap günü gelmese. Allah elçiler gönderdi herþey bilinsin diye...
Dünya süslü bir gelin, bizlere çok tatlý gelir, Bu yalancý haliyle nefse, ebedi hissini verir. Ýlmiye amil kiþi, Ýslamý yaþayarak gösterir. Tefsir eder Kuraný, asrýn fehmine uysun diye...
Mehmet DEMÝREL 26.11.2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.