Ben senin esmer durþunu sevdim tenindir topraðým, boy veren güllerle ege’yi çektim gözlerinin sürmesine, kýskansýn kleopatra sen misin? bilmiyorum, yalnýz beni sev diyorsun gecikmiþ bir mevsim gibisin, üþümüþ çocuksu ellerin.
Durmuyorsun, birþeyler mýrýldanýyor dudaklarýndan anýlar dilinde kelepçeli, öfkelenip duruyorsun denizleri ezberinde taþýyan avuçlarýn gün goncayken, selam veriyor maviye her düþün tutulduðu aþk, bir bekleyiþtir sonuyla yüzleþmeyi bilinmeyen bir incelik.
Nuri Daðdelen Özdre-Ýzmir 25.11.2010 Saat.14 35
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.