yine göç hazýrlýklarý var aklýmýn tam orta yerinde þiir kokulu taþralara yolculuða hazýrlanýyor ruhum kasýðýma sancý kalan tüm matemlerden silkinerek üstüme dolanan sarmaþýklarý koparacaðým kökünden sanki geçmiþi derinlere gömerek
damarlarýmda kabaran bu med-cezir ne kadar kamçýlasa da canýmýn kýyýlarýný o rüzgâra süreceðim içime çöreklenen karanlýk sokaklarý mutlaka bekleyen bir boþluk vardýr bu koþulsuz göçü sýrtýma yapýþan siyah ceketimden de kazýnýp bir istasyon bir durak gideceðim iþte o yere tüm o sözde pembe öykülerimi ateþe tutarak bir kendim bir ben birde yanlýzlýðýmý peþime takarak
yeter artýk mor sularýn ellerime býraktýðý ýslaklýk güneþ içen þiir gözlü iklimlerde de yanayým biraz bu kadar günah varken çýkýnýmda tenimi deliyor içimdeki zehirli mýzrak hissetmeye baþladým yine baðlasalar da durmam buralarda
hayatýn iplerini býraktým diyorsam kimsenin de elinde atýlmaya nâzýr buruþuk mendil deðilim takvamý zorlayan kirli elleri býrakýrken fýtratýmýn bedelini bilerek borçlandýðým aþikâr karnýmý doyuran maddiyatýn kirleri ile bembeyaz vefa’nýn sadakatini nefretimle örttüm bu yüzden iþte bazen toprak bazen de isyan koktum
aþk denen o zelzelenin öyle bir sallandým beþiðinde ki hani ezberimde olan o büyük efsane hikâyeler olmasa en çok ben sevdim diyeceðim þimdi içinde aþk olmayan bir tek küfürlü sözüm yok dedim ya zamaný geldi artýk utkum göçtedir benim ’’hiç bir þeyde gözüm yok’’
Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.